Meiweek verslag 2023:
Woensdag:
Woensdag, eindelijk het is weer zover, de avond waar de Mei-jongens elk jaar naar uitkijken. Het feestje van de Hellband is voor de Mei-jongens toch wel een soort van start van de Meiweek. Helaas moest dit feestje uitblijven voor de Mei-jongens aangezien de K.K. een plannetje had bedacht om de den te gaan kappen. Allereerst werd er verzameld bij onze kersverse Kapkapitein Bjorn. Na enkele drankjes is er als groep vertrokken richting een verzamelplaats, waar het vervoer klaar stond. Na een korte rit waren we aangekomen aan de rand van het bos, om vervolgens te voet door te gaan. De regelementen weerhielden de Mei-jongens van het zagen van de Den tot 0.00 uur. Na het passeren van dit tijdstip is met man en macht gewerkt om de den om te leggen en te verplaatsen naar zijn eerste verblijfsplaats van het spel. Er bleek namelijk haast te zijn, de Mei-meisjes hadden de flessen drank al kapot laten vallen en dit is niet iets waar de Mei-jongens van gediend zijn! Na een geslaagde nacht hebben de Mei-jongens zich aangesloten bij het gezelschap van de Hellband, tot in de late uurtjes.
Donderdag:
Normaliter staat het traditioneel straat- en wagenversieren op de planning voor de vrijdag. Echter, door het wegvallen van het spel zonder grenzen is besloten dit één dag eerder te laten plaatsvinden. ‘s Avonds was het natuurlijk weer tijd voor het Sjtichel-Sjtundje gecombineerd met de opening Meiweek. Om 22.00 uur zijn de Mei-jongens vertrokken, opnieuw was er vervoer geregeld, dit stond klaar op de oude markt in de Groenstraat. De groepen hadden al snel door dat er iets ging gebeuren. Één Ouwe, genaamd Mark Lentz, dacht de jongens te slim af te zijn en een foto te maken van het kenteken van het voertuig. Helaas waren de Mei-jongens hem te slim af, door hem te ‘ontvoeren’ De paniek was niet alleen in zijn ogen te zien. Na een korte rit hebben de Mei-jongens hem gedumpt op de Rimburgerhoeve. Het plan was om gezien te worden, een afleidingsplan. Tijdens het voorbereiden is de K.K. gestuit op een perfecte den, deze lag klaar voor het oprapen. Eenmaal op locatie…. was er geen den meer te bekennen… Vreemd..? Er werd een nieuw plan gemaakt, we gaan compleet de andere kant op. Hier zijn we met succes gezien door de Mei-meisjes, iets wat zelfs het internet heeft bereikt. Tevens heeft onze ex Kap Kapitein Kevin ook geleerd van eerder gemaakte fouten. Toen de Mei-jongens geen kant op konden, bleek een auto geparkeerd te staan voor het bosje. Dit bleek (opnieuw) zijn vriendin Britt te zijn. Het leermoment was: “Neem je autosleutel mee!” De jongens liepen richting de auto buiten het zicht en ‘klik’ de auto ging open en de lampen gingen aan. Een grote groep Mei-jongens stonden om de auto, waarbij flink gevloek uit de auto kwam. Na enkele minuten mocht Britt toch vertrekken, waarbij de Mei-jongens een pakketje in de auto mee hadden gegeven. Het plan van de K.K. was geslaagd!
Vrijdag:
Na een rustige dag, was het ’s avonds weer tijd om te verzamelen. Opnieuw werd dit gedaan bij onze Kap Kapitein Bjorn. Door de dag heen bleek duidelijk te worden wat er gebeurd was met de ‘verdwenen den’ van de vorige nacht, dit bleek namelijk de sierden van de Mei-jongens Abdissenbosch te zijn. Indien het plan van de K.K. gelukt was, hadden de jongens de reactie van Abdissenbosch graag willen zien. Wat unne Zjweagel! Na enkele drankjes werd vertrokken richting de den, helaas werden we al snel gezien en gevolgd door een sportende Ouwe. Ze zijn schaars, maar ze bestaan echt! Tijdens de achtervolging op hoge snelheid zijn de Mei-jongens met behulp van de Mc Donalds en onze eigen, nieuwe stuntpiloot Tom Tegels, de Ouwe te slim af geweest. Er stond een lange nacht voor de boeg. Tijdens de lange reis liepen de Mei-jongens met den langs een niets vermoedend lid van de Pumuckels. Achteraf bleek dat hij dit alleen was vergeten door te geven aan de rest van de leden. Na enkele uren lag de den op zijn 2de verblijfsplaats. Het spel was bijna open!
Zaterdag:
Tijdens de lunch kwam het gekonkel. Het is zaterdag, wat gaan we doen, wanneer gaan we de den in het gebied brengen? De K.K. kwam met het antwoord: “Na de lunch”. De stemming veranderde plots, het was menens. Iets wat de K.K. nog nooit had gedaan, op klaarlichte dag in het gebied leggen. Na de lunch werd er te voet vertrokken richting het oude Licom terrein. Het zat niet mee, diverse zoekgroepen waren hier ook toevallig te vinden. Tijdens het verstoppen werden de Mei-jongens gevolgd door één van de zoekgroepen, waardoor het plan veranderde van verstoppen naar dumpen. Door omstandigheden waren het de Ouwe die de den pas na twee uur vonden in het water nabij de aanplant achter de Licom. Het spel was nu dan echt open. Doordat de Mei-jongens een volle avondplanning hadden, is besloten niet meer te gaan zoeken. Na een gezellig Meibal in Abdissenbosch en een mooie tocht voor het uitroepen van de koppeltjes, was het tijd om huiswaarts te gaan.
Zondag:
Op zondag stond het traditioneel eieren en geld ophalen op de planning. Dit jaar was het mogelijk om ook online bij te dragen aan het eieren (nouja eieren..?) en geld ophalen. Aangezien de den nog niet gevonden was en het lange nachten waren geweest, besloot de K.K. om de zondag niet meer te gaan zoeken en uitgerust te beginnen op maandag. Een handjevol leden is nog op een paar locaties gaan zoeken, helaas zonder succes.
Maandag:
Het was nog vroeg in de week, waardoor even de nodige uurtjes slaap zijn gepakt. Rond het middag uur werd verzameld om te ontbijten, na het ontbijten is ook voor de Mei-jongens het zoeken begonnen. Na enkele uren zonder succes, was het tijd om te verzamelen voor het zagen van de Sier-den. Dit verliep zonder problemen, een zjweagel was het dit jaar, niet iets voor de Mei-jongens. Dit zorgde al voor de eerste vraagtekens bij de overige groepen. Na het zagen van de sierden waren de Mei-jongens uitgenodigd bij de Mei-koningin Isis voor het avondeten. Omdat het al begon te schemeren en alle groepen nog geen succes hadden overdag, is opnieuw besloten om niet verder te zoeken.
Dinsdag:
Op dinsdag ochtend is om 8.00 uur verzameld voor het ontbijt, na het ontbijt is vol goede moed begonnen. De Mei-jongens hadden deze moed nog, aangezien zij nog niet veel gezocht hadden. Bij de andere zoekgroepen was de moed in de schoenen gezakt en deze waren loodzwaar geworden. Zo moeilijk kan die toch niet liggen, de Ouwe bevestigde dit met de grootste lol. Opnieuw was er geen succes bij het zoeken. De Mei-meisjes waren ondertussen begonnen met het openlijk plaatsen van berichten met de hashtag “#ValInDeGut #SjtrongsOuwe”. Ondanks dat samenspel in de Meiweek niet is toegestaan, hebben de Mei-jongens (schrijf het op de kalender) zich aangesloten bij de Mei-meisjes, een echte liefde bleek op te bloeien. Er werd gestart met het versieren van de sier-den tot aan het avond eten. Na het avondeten was het tijd voor ronde 2 en deze keer met succes in korte tijd! De Mei-jongens vonden de den langs de rand van een weiland aan de Boomgaardkuilweg. De Mei-jongens werden op de hielen gezeten door de Pumuckels, waardoor het noodzaak was om snel de den te melden. Deze taak was aan onze Kap Kapitein die net arriveerde in de Groenstraat, na verplichtingen. Hij en één lid rende zo hard naar het Ströatje, dat eenmaal in het cafe de Mei-meisjes bijna van de kruk gelopen werden. Luidkeels en hijgend werd geroepen: “De…. Mei-jongens…. Melden…. de den…..” Dit bericht bereikte ook al snel de Mei-meisjes in het veld, die luid begonnen te juichen. Dit was tot in Eygelshoven hoorbaar. Met getoeter en geklap werden de Mei-jongens ontvangen bij het Ströatje alsof ze de Meiweek gewonnen hadden. Na het speruur moest de den echter opnieuw verstopt worden, een geslaagd plan, hoelang zou de den nu blijven liggen? Er werd nog een gezellige avond van gemaakt tot in de late uurtjes.
Woensdag:
Woensdag, een dag van zwaar werk. Het was weer tijd voor het opbouwen van de feesttent op de oude markt in de Groenstraat. Een grote opkomst, hierdoor was dit ook zo gepiept. Na opbouwen van de tent, was er nog geen spoor van de den, gaan we de uren van de Ouwe verslaan? Helaas bleek niks minder waar, om 16.15 uur hebben de Mei-meisjes de den gemeld. Deze lag verstopt in de aanplant achter de Licom. Deze keer was het aan de Mei-meisjes om de den te verstoppen. Helaas werd de den opnieuw na een korte tijd gevonden, om 20.20 uur melde de Müzerkes de den. Deze lag verstopt tussen de huizen aan de Bungweg. Na het verstoppen is nog op enkele locaties gezocht door de Mei-jongens, geen spoor van de den. Morgen nieuwe ronde nieuwe kansen.
Donderdag:
Al vroeg in de ochtend werd opnieuw verzameld door de Mei-jongens om de den terug te veroveren. Een grote groep is begonnen in het onder gebied. Een lid dat later was aangesloten bij de groep is gevraagd om de weiland randen af te lopen in het bovengebied. En ooh wat bleek hij dichtbij te zijn geweest achteraf, toch heeft hij gelopen als een beest die dag! Na een lange dag stuitte onze oude Mei-koningin Lieke per toeval op de den. De Mei-meisjes hebben de den rond 22.00 uur gemeld. De den lag verstopt in een berg grond op het terrein van de Limburgerhof. Een zeer mooie plek, chapeau Müzerkers! De Mei-jongens hebben de koppen tijdens het verstoppen samengestoken, waarbij onze ex kapkapitein Kevin zei: ‘ga maar eens bij de weien van mijn oom aan de Maastricherweg/Warderweg kijken, grote kans dat hij daar aan de rand ligt”. Aangezien er geen aanknopingspunten waren, is besloten dit deel nog te zoeken aangezien dit makkelijk te doen is in het donker. Helaas geen succes…. Het spel was ondertussen nog maar 24 uur, het werd tijd dat de Mei-jongens terug in het bezit kwamen….
Vrijdag:
Na het ontbijt werd overleg gepleegd waar begonnen werd met zoeken. De weien van de nacht ervoor bleven in het hoofd van de Jongens zitten. Misschien is in het donker niet goed gezocht, laten we het nog eens doen. Maar helaas opnieuw zonder succes. Er werd verder gezocht in het Rimburgerbos en de aanplanten, waarna gepauzeerd werd voor een versnapering bij de Watertoren. Kort nadat het eten van tafel was kwam het telefoontje “de Müzerkes melden de den in een struik in de wei aan de Warderweg.’’ Grote frustratie ontstond, zijn er we er dan twee keer langs af gelopen?! En jawel hoor, zelfs een van onze eigen K.K. leden (we noemen geen namen, maar het was onze Mei-koning) , die eerder nog riep er moest beter gezocht worden, is er toch echt deze keer zelf langs af gelopen. Gebeurd is gebeurd, tijd om opnieuw te beginnen. Na enkele uren zoeken ontving de K.K. een bericht vanuit de Müzerkes. Er waren twijfels ontstaan over de gekozen verstopplek. Na een kort overleg is besloten het spel stop te leggen en met de denzoekers in overleg te gaan. Na uitleg van de Müzekers werd een oordeel opgezet en besloten gezamenlijk de den naar het Ströatje te halen en deze te verloten. Echter, bleek het verhaal iets anders in elkaar te steken, eenmaal aangekomen bij de den bleek deze te zijn verstopt in een Koeienstal aan de rand van de mesthoop. Dit was volledig onreglementair, waarbij alle overige zoekgroepen een nieuwe vergadering opriepen. Bij deze vergadering is besloten de Müzerkes (zoals het in het regelement staat) alsnog één speelronde te diskwalificeren en de Den te verloten. Betekend dit einde Meiweek voor één van onze zoekgroepen? De den werd verloot en de Pumuckels waren de gelukkige om de den te mogen verstoppen rond 19.30 uur. Nog 3,5 uur knallen, winnen die hap, was de gedachte van de Mei-jongens. Helaas werd onze kapkapitein al snel gebeld, de Pumuckels waren op de terugweg richting het Ströatje. Een ouder van een van de leden van de Mei-jongens was gericht aan het loeren in het veld. Ook hierop staat maar één straf, namelijk één ronde gediskwalificeerd. Gezien de tijd, was het dus vrijwel zeker einde Meiweek voor zowel de Müzerkers als de Mei-jongens. Het speruur begon opnieuw, waarna de twee overgebleven groepen met flinke tegenzin nog zijn begonnen met zoeken. De K.K. wilde het er niet bij laten zitten, de Meiweek was verpest in de laatste uren, iets wat het Meipaar hard raakte. Er werd beredeneerd, aangezien we toch er uit liggen, laten we één van onze fopdennen ophalen en deze inleveren bij het Ströatje! Zo gezegd zo gedaan, luidkeels en met veel licht werd een fopden uit het veld gehaald, iets wat verwarring opriep bij de resterende 2 groepen en lange gezichten bij één andere groep. Met grote vreugde en het inleveren van de Fopden begon de langnacht voor de Mei-jongens. Om 0.00 was het dan zover, einde Meiweek. De Ouwe en de Mei-meisjes zijn er niet in geslaagd om de den te vinden, waardoor de Pumuckels zich mochten kronen tot winnaars van de Meiweek. Pumuckels gefeliciteerd! Er volgde wederom een gezellige lange nacht, tot in de vroege uurtjes. Als klap op de vuurpijl had onze kapkapitein Bjorn een optreden geregeld van de enige echte Mister LocoLoco!
Zaterdag:
Op zaterdagochtend verzamelden de Mei-jongens om de rondtocht met de sierden te starten. Zoals elk jaar wordt er door de Groenstraatse contreien getrokken op zoek naar de nieuwe Mei-koningin. Ter hoogte van het veldje aan de oude markt werd gestopt voor de inofficiële ont-kroning. Hierbij werd ons Meipaar Isis en Bram bedankt voor de leuke Meiweek. Isis en Bram nogmaals bedankt voor het afgelopen jaar! Na de inofficiële ont-kroning werd de weg vervolgd richting onze nieuwe Mei-koningin. Na een ronde door het gebied te hebben gereden kwamen wij opnieuw aan bij het veldje aan de oude markt. De strijd leek te gaan tussen Sharina Michorius en Sophie Konsten. De weg werd vervolgd richting Sophie Konsten, waardoor enkele Mei-meisjes het verkeer aan de Europaweg begonnen te regelen. Eenmaal aangekomen onder aan het dal, bleek niets minder waar. De Mei-jongens vervolgden hun weg naar het ouderlijk huis van Sharina Michorius, die zich Mei-koningin mocht noemen met aan haar zijde Mei-koning Joep Verstegen. Wij wensen het Meipaar Sharina en Joep een mooi jaar toe!